شعرزیرتوسط حاجی عبدالنبی پدربزرگ شیخ الاسلام و همچنین پدربزرگ مرحوم

سردارحاجی شه نظرخان سروده شده است.

قدرت وکارنت خدایی که زندگنت وکُشیِت

چاراَبَر من مثل شعرا شه دلِه دوتا گوشین

امرربّی إنت که مرگ دوستا شه دوستا دور کنت

زِندگینانَه غَمِش چون خَستهُ ورنجور کنت

مثل هشتاد سَالگیه ناتوان وپیربنت

چار اَبَربَر مَی دلا مثل سورین تیربنت

سانگ وبندو خویش وندشَه رکنِکَّ دوربنت

پیشَی مهمان وسلامی هم شه پانادا گُزنت

عزت وکارش برا پِیشیِ قراران نبنت

چوکه عزتون گو مَی سیالان په کّمی سیل بی

شِی جهتَ مَی دلا په دیگرا مُلک میل بیت

آخرین هِنکین نِپادون چوحقیرو ویلِ بیت

کوثرجاو شکارنت مثل وابایات بیت

شه خیالَه مَی دلانه ناتوانی زِیانت بیت

شه گناهُ غافلیّا روچون بِه دیما شپنت

شه غمُ بازین خیالا مش ما ندارن هِّچ نَفعِه

می دلا لوئطی به حَجّا باردیگر میل کنن

نیم شپ گو بامَه بیت الله شریفه میل کنن

عَرفاته که گوشتن مانندهورانه شَلَن

تَزبَیُ آسا و زورین شه ضعیفیّه طلین

مقصدون یکّیه مدینه یکّیه بیت الله شریف

بِری دوجاگاهه بمانن ته هما روچا مِرَن

                    (مرحوم حاجی عبدالنبی ایجباری رحمة الله علیه)